Bir diyabet ilacı Parkinson hastalığı semptomlarını iyileştirebilir

Diyabet tedavisine yönelik bir glukagon benzeri peptid-1 reseptör agonisti (GLP-1RA) olan Lixisenatid, New England Journal of Medicine'de yayınlanan bir faz 2 klinik deneyinin sonuçlarına göre, erken Parkinson hastalığı olan hastalarda diskineziyi yavaşlatır ( NEJM) 4 Nisan 2024'te.

Toulouse Üniversite Hastanesi (Fransa) tarafından yürütülen çalışmaya, liksisenatid tedavi grubu ve plasebo grubu arasında eşit olarak bölünmüş 156 denek dahil edildi.Araştırmacılar ilacın etkisini Hareket Bozukluğu Derneği-Birleşik Parkinson Hastalığı Derecelendirme Ölçeği (MDS-UPDRS) Bölüm III skorunu kullanarak ölçtüler; ölçekteki yüksek puanlar, daha şiddetli hareket bozukluklarını gösteriyordu.Sonuçlar, 12. ayda MDS-UPDRS bölüm III skorunun liksisenatid grubunda 0,04 puan azaldığını (hafif bir iyileşmeyi gösterir) ve plasebo grubunda 3,04 puan arttığını (hastalığın kötüleştiğini gösterir) gösterdi.

Eş zamanlı bir NEJM başyazısında, yüzeysel olarak bu verilerin lixisenatide'in 12 aylık bir süre boyunca Parkinson hastalığı semptomlarının kötüleşmesini tamamen önlediğine işaret ettiği ancak bunun aşırı iyimser bir görüş olabileceği belirtildi.Bölüm III de dahil olmak üzere tüm MDS-UPDRS ölçekleri birçok parçadan oluşan kompozit ölçeklerdir ve bir bölümdeki iyileşme diğerindeki bozulmayı önleyebilir.Ek olarak, her iki deneme grubu da klinik araştırmaya katılarak fayda sağlamış olabilir.Bununla birlikte, iki deneme grubu arasındaki farklar gerçek gibi görünmektedir ve sonuçlar, lixisenatide'in Parkinson hastalığı semptomları ve potansiyel hastalık seyri üzerindeki etkisini desteklemektedir.

Güvenlik açısından, liksisenatid ile tedavi edilen deneklerin yüzde 46'sında mide bulantısı ve yüzde 13'ünde kusma yaşanmıştır. NEJM başyazısı, yan etki görülme sıklığının, liksisenatid'in Parkinson hastalığının tedavisinde yaygın kullanımını engelleyebileceğini ve dolayısıyla bu konuda daha fazla araştırma yapılabileceğini öne sürmektedir. Dozun azaltılması ve diğer rahatlama yöntemleri değerli olacaktır.

"Bu denemede, MDS-UPDRS skorlarındaki fark istatistiksel olarak anlamlıydı ancak 12 aylık liksisenatid tedavisinden sonra küçüktü. Bu bulgunun önemi, değişimin büyüklüğünde değil, neye işaret ettiğiyle ilgili."Adı geçen başyazıda şöyle yazıyor: "Parkinson hastalarının çoğunun en büyük endişesi mevcut durumları değil, hastalığın ilerleme korkusudur. Lixisenatid, MDS-UPDRS skorlarını en fazla 3 puan artırırsa, ilacın terapötik değeri sınırlı olabilir ( Özellikle olumsuz etkileri göz önüne alındığında). Öte yandan, liksisenatidin etkinliği kümülatifse, skoru 5 ila 10 yıl veya daha uzun bir süre boyunca yılda 3 puan daha artırmak, o zaman bu gerçekten dönüştürücü bir tedavi olabilir. Bir sonraki adım açıkça daha uzun süreli denemeler yapmaktır."